เรื่องราวที่ 03

แม้งานศิลปะอีนาเมลที่ถูกพบในญี่ปุ่นจะย้อนกลับไปได้ถึงสมัยศตวรรษที่สิบเจ็ด แต่กว่าที่ศิลปะ ชิปโป อีนาเมล จะกลายเป็นรูปแบบศิลปะของญี่ปุ่นอย่างแท้จริงก็ล่วงเข้าสู่ช่วงเวลาสิ้นสุดของยุค เอโดะ แล้ว ชิปโป สื่อถึงสิ่งล้ำค่าเจ็ดประการในศาสนาพุทธด้วยคุณภาพของความโปร่งแสงอันเป็นลักษณะเฉพาะตัวซึ่งทำให้แตกต่างไปจากการเคลือบอีนาเมลบนเครื่องกระเบื้องเคลือบ ในทศวรรษที่ 1830 อดีตซามูไรนาม คาจิ สึเนคิชิ ได้ทำการศึกษางานอีนาเมลของชาวต่างชาติที่กระทำด้วยเทคนิค คลัวโซนเน จากนั้นเขาก็เริ่มผลิตงานที่เรียกว่า โอวาริ ชิปโป ขึ้นมา ผลงานของเขาได้รับความนิยมไปทั่วญี่ปุ่นอย่างรวดเร็ว และในยุคเมจิ ก็ได้สร้างความตื่นตาตื่นใจให้กับชาวยุโรปและอเมริกันผู้เข้าร่วมงานนิทรรศการนานาชาติ ถึงขนาดที่ว่าบางท่านยกย่องให้ ชิปโป อีนาเมล เป็นผลงานที่จุดประกายความนิยมให้กับประเทศญี่ปุ่นในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 กันเลยทีเดียว จนถึงบัดนี้ประเพณีนี้ยังคงดำเนินต่อไปในหลายสถานที่ อย่างเช่น อันโด คลัวโซนเน อันเป็นสถานที่ซึ่งผู้เชี่ยวชาญการเคลือบเงานาม วาทารุ โททานิ นำความงามที่อยู่เหนือกาลเวลามาสู่หน้าปัดของนาฬิกา ไซโก พรีสาจ ชิปโป อีนาเมล ลิมิเต็ด เอดิชั่น