SEIKO PRESAGE Op zoek naar de oorsprong van Presage’s vakmanschap in Ibaraki

Seiko Presage brengt tijdloos vakmanschap en unieke Japanse esthetiek naar de wereld met bijzondere horloges. Ga met ons mee voor een tripje naar Ibaraki. We verkennen het gebied, de cultuur en het traditionele vakmanschap dat achter dit onderscheidende horloge met geëmailleerde wijzerplaat schuilgaat.

Seiko Presage
Craftsmanship Series
Emaille wijzerplaat

Uniek Japans –
Tijd en plaats overstijgend

Emaille heeft een textuur die een gevoel van warmte oproept door de unieke zachte glans en een uitstraling die zijn prachtige teint zeer lang behoudt.

Het Seiko Presage Enamel Dial model werd gecreëerd door een meester-ambachtsman in samenwerking met de ongeëvenaarde precisie van Seiko's ingenieurs. Jaar na jaar zullen deze horloges met hun prachtige wijzerplaat de ogen van iedereen die er een heeft verwonderen.

Een artistieke technologie, die wetenschap en natuur combineert

Een artistieke technologie, die wetenschap en natuur combineert

Emaille heeft een lange en illustere geschiedenis. De oudste voorbeelden zijn gevonden rond de Egeïsche Zee en dateren uit de 15e e eeuw voor Christus. Het werd voor het eerst in Japan geïntroduceerd rond de 7e eeuw, toen het werd gebruikt op zwaarden en kostbare voorwerpen. Naarmate Japan moderniseerde, werd emaille op grote schaal gebruikt voor huishoudelijke artikelen als keukengerei. En al snel werd het toegepast op talloze producten, waaronder badkuipen, bouwmaterialen en medische apparaten.

Net zoals San Francisco profiteert van de nabijheid van Silicon Valley en de Napa Valley, profiteert Tokio van de nabijheid van Ibaraki. Ibaraki is een mondiaal centrum voor hightech en innovatie, maar is ook gezegend met een ongerepte natuur. De ambachtslieden die de Seiko Presage emaille wijzerplaat maken zijn trots geïnspireerd door de overvloed aan natuurlijke pracht van de Ibaraki prefectuur, de moderne industrie en de grote rol van Ibaraki in de geschiedenis van Japan. Ontdek samen met ons de mooie en fascinerende aspecten van dit unieke deel van Japan.

De laatste zoete jaren van de Edo-periode

Tijdens de Edo-periode, van begin 17e eeuw tot eind 19e e eeuw, stond het noordelijke deel van de prefectuur Ibaraki bekend als het Mito-domein en werd het bestuurd door de machtige Tokugawa-clan. Op het hoogtepunt, onder de jonge en ambitieuze heer Nariaki Togukawa, bloeide het gebied als nooit tevoren. In 1841 stichtte Nariaki de Kodokan, een van de meest gerenommeerde leercentra van het feodale tijdperk. De samoerai van Mito en Nariaki's kinderen studeerden er niet alleen krijgskunst en militaire strategie, maar ook confucianisme, naast astronomie, wiskunde en andere verheven wetenschappen. De architectuur van de Kodokan, geleid door Nariaki zelf en beïnvloed door de geest van Zen, blijft een puur wonder van eenvoud en traditie. Mito samoerai, en jong en oud uit de hele regio, kwamen hier voor hun hogere opleiding. Men kan zich hen gemakkelijk voorstellen, zittend op de fijne tatami matten, fijntjes geborduurd met het familiewapen van de Tokugawa clan, de driebladige stokroos.

Een jaar nadat de Kodokan was gebouwd, stichtte Nariaki Tokugawa de Kairakuen Tuin, een van de drie beroemdste tuinen van Japan. Een majestueus bamboebos begroet bezoekers die via de voorpoort arriveren en brengt hen tot rust. rAchter het bos komen bezoekers de seizoensgebonden pracht van de natuur tegen, waaronder azalea's, bosklavers en herfstbladeren. Vanwege de 3.000 pruimenbomen, bestaande uit 100 variëteiten, is de tuin elk voorjaar een zeer populaire attractie. In de zuidoostelijke hoek bevindt zich de Kobuntei, een drie verdiepingen tellend verblijf waar Heer Nariaki gasten vermaakte met poëzie en kunst. Dankzij het uitzicht op het Senba-meer en de tuin met door de seizoenen veranderende kleuren, is het voor iedereen die de tuin nu bezoekt gemakkelijk om zich Nariaki's gastvrijheid voor te stellen.

De magische hobiki boten
zouden zo uit een sprookje kunnen komen

In het zuiden van de prefectuur Ibaraki ligt Kasumigaura, het op één na grootste meer van Japan. Tijdens het Meiji-tijdperk, van 1868 tot 1912, was het zoete water overvloedig gevuld met Japanse spiering (wakasagi) en ijsvis (shirauo). Deze laatste werd razend populair door ze in sojasaus te koken en in te blikken, een nieuwe technologie in die tijd. We kunnen nog steeds een paar hobikisen zien, de traditionele vissersboten die uniek zijn voor dit meer. Ze zijn inmiddels een toeristische attractie geworden, maar ze zijn een authentiek overblijfsel uit de tijd dat honderden boten het water bevolkten. Tegenwoordig zijn de prachtige vissersboten - in het weekend van de zomer tot de herfst - te bewonderen vanaf rondvaartboten of de waterkant. Ze vangen de seizoenswinden van Kasumigaura met hun enorme katoenen zeilen, waardoor ze zijwaarts worden voortbewogen en hun netten van opzij worden getrokken. Een unieke vistechniek.
Langs de 180 km lange Tsukuba-Kasumigaura ringweg ligt een fantastisch aanbod aan fietspaden. Ze variëren van de 25 km lange beginnersheuvelklim aan de voet van de berg Tsukuba tot meer uitdagende fietscircuits rond het meer Kasumigaura. Deze nieuwe infrastructuur in Ibaraki zal zeker een paradijs voor fietsers worden.

Het Hitachi Seaside Park is een unieke oase aan de Pacifische kust van Ibaraki. De driehonderdvijftig hectare waren vroeger zoutmoerassen, maar vandaag de dag staan er talloze bloemen, waaronder nemophila, narcissen, tulpen, rozen en cosmea. and cosmos. De overgang van zomer naar herfst is spectaculair op de hoofdheuvel, waar de kochia cipressen van limoengroen in augustus transformeren naar kersenrood in oktober. Wanneer je omgeven door duizenden van die vuurstruiken de helling oploopt, ervaar je het betoverend gevoel dat je volledig kunt opgaan in deze mysterieuze ruimte. Eenmaal op de top beland biedt het adembenemende uitzicht op de oceaan achter het uitgestrekte park een indrukwekkende boodschap van hoop.

Durf het land van de Drakenkoning te betreden

De Ryujin Big Suspension Bridge lijkt te zweven in de ochtendmist en biedt uitzicht over de slingerende meanders van de Ryujin-rivier, die doen denken aan de staart van een draak. De vier hoofdpijlers van de brug reiken tot in de hemel en verwijzen naar de schubben op de lange nek van een draak. Zwevend boven de kloof biedt de voetgangersbrug een adembenemend uitzicht op het nabijgelegen platteland, het Okukuji Prefectural Natural Park. De brug is een toegangspoort tot enkele goed verstopte wandelpaden en het platform van de beroemdste bungeejump van Japan. Het prachtige landschap is een van de best bewaarde geheimen van Ibaraki en voorbestemd om nog vele jaren een favoriete bestemming voor velen te zijn.

Dieper de bergen in

Zelden zie je zo'n wonderbaarlijke getuigenis van de geschiedenis van onze aarde op één locatie. De Fukuroda waterval werd gevormd door een massieve vierlaagse bedding, ontstaan uit onderzeese vulkaanuitbarstingen en tektonische bewegingen zo'n 15 miljoen jaar geleden. Met een hoogte van meer dan honderdtwintig meter en een breedte van drieënzeventig meter is de Fukuroda waterval een van de mooiste watervallen van Japan. Het geluid is verbijsterend en het uitzicht spectaculair. Hoewel hij in alle seizoenen prachtig is, is hij zeker tijdens een koude winter een fenomeen, wanneer het delicate water verandert in een gecompliceerde ijssculptuur.
Kalmerende wateren

Midden in het bos op de route naar de Fukuroda watervallen vind je de warmwaterbron van het dorp Fukuroda. Het is tevens een cluster van ouderwetse Japanse snoep- en drankwinkels en een eerbetoon aan het langzame leven. De Japanners kennen het woord touji, dat de therapeutische voordelen van baden in heet natuurlijk bronwater kernachtig samenvat. Sinds de oudheid hebben thermale bergbaden veelgeprezen kuren en remedies geboden aan reizigers van diverse pluimage. Ga lekker liggen en adem de tintelende geur van hinoki cipressen uit de Okukuji heuvels in, terwijl je je onderdompelt in een heerlijk traditioneel bad. Daarna rust je uit op een tatamimat, al dan niet nippend van een glaasje sake.

Maak en proef je eigen soba

Weinig gerechten belichamen typisch Japans eten zo goed als soba. Boekweitnoedels die in alle seizoenen populair zijn. In Ibaraki vind je de voortreffelijke Hitachi Aki Soba, die aanspraak maakt op de titel van beste soba in Japan. Het is een geurige soba met een kenmerkende szoetheid en een rijk aroma. In het hart van de bergen verwelkomt een klein restaurant bezoekers voor een zeldzame inwijding in het maken van je eigen soba. Begin met het mengen van boekweitmeel tot deeg met behulp van het nabijgelegen bronwater en gebruik dan de traditionele attributen om de noedels plat te maken, uit te rekken en perfect te snijden. Waarna je ze kookt en zelf kunt opeten.

Traditionele band met sojabonen

Er gaat niets boven de biologische ontbijtervaring van natto (kleverige gefermenteerde sojabonen), een van de traditionele specialiteiten van Ibaraki. Volgens de legende ontstond natto zo'n 800 jaar geleden in het Kamakura tijdperk bij toeval, nadat beschimmeld rijststro werd gemengd met gekookt soja veevoer. Mito, een gebied waar sojabonen worden verbouwd, is al heel lang beroemd om zijn natto. In 1889 bracht de opening van de Mito-spoorweg bezoekers uit Tokio naar de Kairakuen tuin. Die vroege toeristen namen natto mee naar huis als souvenir en door mond-tot-mondreclame werd Mito de natto-hoofdstad van Japan. Anno nu kun je er nog steeds genieten van ouderwetse handgemaakte natto gewikkeld in stro!

Eenvoudige maaltijd van lokale vissers wordt gastronomisch gerecht

De zeeduivel zou door zijn uiterlijk zo een boosaardig personage uit een mangastrip kunnen zijn. Maar toch is het een beroemde delicatesse uit de Japanse keuken en al honderden jaren de winterspecialiteit van Ibaraki. Bij vakkundige bereiding is een zeeduivel volledig eetbaar, met uitzondering van de graten. Het beetgare witte vlees zit vol eiwitten, de huid en ingewanden zijn rijk aan collageen en vitaminen, en zeeduivelsoep (gemaakt met miso-pasta of sojasaus en veel groenten) zit vol gezonde vezels. De ankimo(lever) wordt vaak betiteld als het ‘foie gras van de zee’ genoemd. Ankimo is vooral populair bij buitenlanders, hoewel het ook in Japan een zeldzame en luxueuze delicatesse aan het worden is.

Ibaraki is een van de belangrijkste teeltgebieden van zoete aardappelen in Japan: satsumaimo De aardappel is heerlijk en zeer voedzaam en heeft een milde, zoete, aardse smaak als hij koud wordt gegeten. Vers gebakken heeft hij een prikkelende, kleverige textuur. In Tsukuba vind je ouderwetse bakhuisjes met natuurlijke houtovens. Je kunt er een yaki imo, of gebakken zoete aardappel, kopen voor een zeer redelijke prijs. Geniet van de rijke smaak terwijl je de stoom van het vruchtvlees inademt.

Ibaraki leidt de wereld met Japans eigen wetenschapspark

Ibaraki's Tsukuba Science City ligt op een uur met de trein van Tokio. Het wetenschaps- en technologiepark, dat stamt uit 1968, is de thuisbasis geworden van geavanceerd wetenschappelijk onderwijs en technologische opleidingen in Japan. Hier huist de voorhoede van de robotica en het JAXA Tsukuba Space Center met zijn Space Dome, een tentoonstellingshal waar bezoekers modellen op ware grootte van het Internationale Ruimtestation, raketten en satellieten kunnen zien. Dankzij Tsukuba is Ibaraki zowel futuristisch als historisch. Met zijn universiteiten, diverse industrieën en de relatieve nabijheid van Narita International Airport is Tsukuba een ultramoderne poort naar de wereld.

Evoluerende en verfijnde schoonheid

Mitsuru Yokosawa, meester-emailleur

Al meer dan vijftig jaar is ambachtsman Mitsuru Yokosawa al gepassioneerd bezig zijn hoogwaardige techniek te perfectioneren. Hij begon met emaille te werken in 1971, toen hij bij Fuji Porcelain Enamel Co. Limited in dienst trad. Yokosawa en zijn meest vertrouwde pupillen zijn in staat om email aan te brengen op een delicaat vervaardigd onderdeel als de wijzerplaat van een Seiko horloge.

‘Emaille wijzerplaten bestaan al sinds het eerste Seiko polshorloge, de Laurel van 1913, en ik heb met het Presage horloge gewerkt dat in dit erfgoed volgt,’ zegt Yokosawa. ‘De laagjes emaille die ik kan aanbrengen worden steeds dunner. Ik moet de spray aanpassen door slechts de geringste druk van mijn vingertoppen uit te oefenen om de compositieverhouding van het glazuur te verschuiven. Een uitdaging die nooit er nooit gemakkelijker op wordt. Het glazuur is zeer gevoelig voor veranderingen in omgevingstemperatuur en vochtigheid; daarom vereist het proces niet alleen harmonie tussen hersenen, ogen en handen, maar ook een professionele gevoeligheid voor de omgeving. En een heleboel ervaring.’

‘Om zo'n niveau van concentratie te bereiken, moet je bijna zweven,’ zegt Yokosawa met een innemende glimlach. ‘Ik ben gericht bezig om deze techniek aan jongere generaties door te geven’, voegt hij eraan toe. ‘Het geeft een heerlijk gevoel van voldoening wanneer ik het eindproduct in mijn handen heb. Of als ik bedenk dat dit prachtig vervaardigde horloge misschien de hele wereld over reist naar speciale liefhebbers, die het zó waarderen dat het van de ene generatie op de andere overgaat.’

Omdat het glazuur zeer gevoelig is voor veranderingen in omgevingstemperatuur en vochtigheid, stemt Yokosawa de samenstelling af op de weersomstandigheden.
Vooral zomerdagen kunnen een uitdaging zijn, zowel technisch als fysiek. Veranderingen in het applicatieproces kunnen leiden tot verschillen in het eindproduct. Omdat te voorkomen is de ervaren hand van een vakman essentieel.
Nadat het glazuur op het oppervlak van de wijzerplaat is gespoten, wordt het voorzichtig gedroogd.

De geglazuurde –wijzerplaat wordt vervolgens gebakken in een oven–, waarbij de tijd en de temperatuur van het bakken opnieuw moeten worden afgestemd op de klimatologische omstandigheden. Waarbij de vakman zich baseert op jarenlang verzamelde gegevens. In deze stap worden de glasverbindingen in het glazuur gesmolten om de karakteristieke zachte en mooie textuur van het emaille te ontwikkelen.
Het in de oven gestookte glazuur heeft eerst een gelige tint, maar zal na afkoeling zijn echte witte uitstraling verkrijgen.

Na het bakken wordt de–geëmailleerde wijzerplaat grondig onderzocht om er zeker van te zijn dat het emaille gelijkmatig is aangebracht en vrij is van onvolkomenheden. Zelfs het kleinste stofje kan de kwaliteit in gevaar brengen. In dit proces is er absoluut geen ruimte voor fouten.

Meer dan 100 jaar perfectie

TDe Laurel uit 1913 was het eerste polshorloge dat in Japan werd gemaakt. Ter gelegenheid van de 110e verjaardag van het eerste Seiko polshorloge wordt er een beperkte oplage van 2.500 Seiko Presage Enamel Dial horloges uitgebracht. Het horloge is ontworpen als eerbetoon aan de originele Laurel. In een steeds veranderende wereld belichaamt dit horloge de onwrikbare geest van Seiko om voorop te lopen in de Japanse horlogerie en het horlogemakers-meesterschap. De vervaardiging van de 2.500 wijzerplaten, plus het bijzondere kunstwerk dat daardoor is ontstaan, zorgen er ongetwijfeld voor dat óók horloges meer dan 110 jaar zullen voortleven.

Heb je genoten van onze reis door Ibaraki, voerend van het oude verleden tot het futuristische heden? We hopen dat je geraakt werd door de verborgen pracht van Japan die tijdens deze virtuele rondleiding is onthuld. En hopelijk begrijp je nu ook beter de passie, de toewijding en de cultuur waaruit het Seiko Presage Enamel Dial model is ontstaan. En ondertussen gaat onze ontdekkingsreis naar het vakmanschap van Seiko Presage natuurlijk verder. We kijken ernaar uit je weer te zien in een volgende aflevering.